با کنجکاوی و سؤالات مکرر کودکان چه کنیم؟

راه دیگری که کودکان برای ارضای کنجکاوی خود به کار می‌برند، پرسیدن در مورد موضوعات و پدیده‌ها است. این روش هم از طرف بسیاری از والدین مورد استقبال قرار نمی‌گیرد. اغلب والدین از سؤال‌های بی‌شمار کودکان کلافه می‌شوند و تمایلی به شنیدن سؤالات و پاسخ دادن به آن‌ها را ندارند.

والدین برای مقابله با کنجکاوی و سؤالات مکرر کودکان پاسخ‌های کلیشه‌ای زیادی دارند. همه ما پاسخ‌هایی از این دست را بسیار شنیده‌ایم:

– وقتی بزرگ شدی خودت می‌فهمی!

– چقدر حرف می‌زنی، سرم رو بردی!

– نمی‌دانم!

– از بابایت (مامانت) بپرس!

– می‌ری مدرسه همه این‌ها را یاد می‌گیری!

ولی والدین و مربیان باید توجه داشته باشند که سؤالات کودکان محملی در مسیر رسیدن آن‌ها به دانش و آگاهی و کسب مهارت‌های زندگی است. کنجکاوی کودکان را باید یک موهبت الهی تلقی کرد و آن را دست کم نگرفت. حتی اگر کودکی کنجکاوی کمی در مورد موضوعات مختلف اطرافش داشته باشد، باید نگران او بود. چرا که یکی از عوامل مهم سلامتی روانی کودکان همین پرسشگری است.

از طرف دیگر کنجکاوی باعث پرورش خلاقیت کودکان می‌شود. پس والدین نه تنها در پاسخ دادن به سؤالات مکرر کودکان نباید کوتاهی کنند، بلکه باید از آن استقبال هم بکنند. حتی شرایطی و امکاناتی را فراهم کنند تا کودکان با پدیده‌ها و موضوعات جدید بیشتری برخورد داشته باشند و به طور مکرر برایشان سوال پیش بیاید.