سایت و طراحی سایت پدیدهایه که در چند سال اخیر خیلی پررنگ شده و البته که به عنوان یکی از ضرورتهای عصر حاضر هم مطرحه! به این نکته مهم هم توجه داشته باشیم که از جمله عوامل موفقیت در طراحی و راهاندازی سایت داشتن مهارت خلاقیت و نوآوریه.
از چند سال گذشته شبکههای اجتماعی مثل اینستاگرام، تلگرام و واتساپ عمومیت زیادی پیدا کردند. از طرف دیگه همه میتونند به طور رایگان و تقریبا بدون محدودیت خاصی به صورت گسترده از اونها استفاده کنند. ولی با این وجود جایگاه سایت نه تنها متزلزل نشده، بلکه رشد هم پیدا کرده!
جایگاه وبسایت رشد کرده با وجود اینکه راهاندازیش هزینهبره و همینطور نیاز به نگهداری و مراقبت داره. شما در شبکههای اجتماعی هر مطلب و تصویری میتونید بذارید، ولی در وبسایت محتوا باید فکر شده باشه و هر چیزی رو نمیشه منتشر کرد.
ولی چرا با وجود مزایای شبکههای اجتماعی جایگاه سایت مستحکمتر شده؟
درسته که شبکه های اجتماعی مزایایی مثل رایگان و تفننی بودن، راحتی استفاده، نداشتن محدودیت در تعداد حساب کاربری و صفحات و همچنین اقبال عمومی بیشتری نسبت به سایت داره، ولی نکته مهم اینکه اتفاقا این مزایا باعث شده که اعتبار لازم رو نداشته باشه! چرا؟ چون هر کسی بدون مشکل و محدودیتی میتونه چند صفحه در شبکه های اجتماعی درست کنه و مطلب، تصویر و ویدئو بذاره
برای روشنتر شدن موضوع، بیایید بهطور خلاصه و تیتروار شبکههای اجتماعی و سایتها رو باهم مقایسه کنیم.
1. شبکههای اجتماعی
در شبکههای اجتماعی:
• هرکس میتونه حساب کاربری داشته باشه
• تقریبا بدون محدودیت و رایگان برای خودش صفحه درست کنه
• هر مطلب و عکسی که میخواد منتشر کنه
• دسترسی به حساب کاربری به عنوان ادمین بسیار راحته
• هیچ کنترل خاصی هم روی اونها نیست،
مشخصه که دیگه نمیشه نسبت به اونها اعتباری قائل شد.
2. سایت
ولی برای داشتن سایت باید:
• مراحل انتخاب و خرید دامنه، هاست و داشت
• برای تهیه دامنه، هاست، قالب، افزونهها و همچنین طراحی هزینه کرد
• ازش مراقبت کرد که هک نشه
• قالب و افزونههاش رو بروز نگه داشت
• اگه اشکالی پیش میاد رفعش کرد
• محتوای اصولی اولید و منتشر کرد
• برای انتشار محتوا باید به پیشخوان مراجعه کرد
• روی سئوی سایت کار کرد تا از طرف موتورهای جستجو ترافیک ایجاد بشه
همه اینها باعث میشه که وبسایت نیاز به پشتوانه مالی و فکری داشته باشه. بنابراین مثل شبکههای اجتماعی هرکسی نتونه سایت داشته باشه! به همین دلیل افراد خاص با اهداف مشخص به فکر راهاندازی سایت میافتند و همه این موارد به وبسایت و دارنده سایت اعتبار میده.
ترجیح شما برای خرید چیه؟
بیایید با یه مثال کوچیک و خودمونی عملا اعتبار این دو رو باهم مقایسه کنیم. من و شما وقتی میخواهیم محصول یا خدمتی رو بخریم، ممکنه به مثلا صفحات اینستاگرام و تلگرام مراجعه کنیم، ولی مسلما کمتر به اونها اعتماد میکنیم. اما وقتی این حسابها کنارشون یه سایت هم داشته باشند و خریداران رو برای پرداخت پول و خرید به اون سایت راهنمایی کنند، معمولا با اطمینان و رقبت بیشتری خرید را انجام میدیم. بدیهیه که اگه اون وبسایت اینماد هم داشته باشه این اعتماد حتی بیشتر هم میشه. چرا که حس میکنیم یه کنترلی روی نحوه عملکرد سایت وجود داره. (اگه در مورد اینماد اطلاعاتی ندارید بعدا توی همین مقاله در موردش میدم.)
قبل از شبکههای اجتماعی مردم چیکار می کردند؟
قبلنا زمانی که وبلاگنویسی مد شد و پلتفرمهای مثل بلاگفا، پرشین بلاگ و … ظاهر شدند، خیلیها به سراغ وبلاگنویسی میرفتند. این پلتفرمها هم مثل شبکههای اجتماعی کنونی رایگان بودند و هر کسی میتونست بدون محدودیت حساب کاربری ثبت کنه و با صفحه و امکاناتی که دراختیارش قرار میگرفت، مطلب منتشر کنه.
وبلاگنویسی هم اعتبار لازم رو نداشت ولی برای بعضیها امکان خوبی بود. کارکردش هم با سایت و همینطور شبکه های اجتماعی متفاوت بود. بیشتر به نیاز نوشتن آدمها جواب می داد و کاربردی برای کسب و کارها، برندسازی و یا کسب اعتبار نداشت.
اون زمان طراحی سایت به این آسونیها نبود. باید برنامهنویسی بلد بودی تا میتونستی سایت طراحی کنی. این هم کار راحتی نبود و نیاز به روزها و هفتهها کد زدن بود. بنابراین وبلاگنویسی غنیمت بود. ولی وقتی بهتدریج CMSها (سیستم مدیریت محتوا مثل جوملا، وردپرس، دروپال و …) عمومیت پیدا کردند، طراحی سایت از انحصار برنامهنویسها دراومد و عمومیت بیشتری پیدا کرد. گرچه هنوز هم کار راحتی نبود و محدودیتهایی وجود داشت.
همینطور که CMSها رشد بیشتری پیدا میکردند و امکاناتشون بیشتر میشد، افراد بیشتری هم رقبت پیدا میکردند که توی این زمینه فعالیت داشته باشند.
سایت برای چه کسانی و یا چه مواردی مناسبه؟
الان سایت موارد استفاده بسیار متنوعی داره. از سایتهای شخصی گرفته تا سایتهای شرکتهای بزرگ و چند ملیتی!
در واقع میشه گفت پایینترین سطح سایت مربوط می شه به افرادی که همون کار وبلاگ رو از وبسایت میخواند. بسیاری از سایتهای شخصی برای افراد کارکرد همون وبلاگ رو داره و این افراد دلنوشته ها یا مطالب و موضوعات مورد علاقهشون رو در سایت منتشر می کنند.
سطح بالاتری از سایت مربوط میشه به افرادی که کسب و کار کوچیکی دارند و محصولاتون رو از طریق سایت به معرض دید عموم می ذارند و میفروشند. این محصولات می تونه کالا و یا خدمات باشه. در واقع بعضی از همون افرادی که در اینستاگرام و تلگرام محصولاتشون رو ارائه می دند، با راهاندازی سایت به کارشو ن اعتبار می دند. این سایتها می تونه برای کسب و کارهای تک نفره یا چند نفره باشه.
بالاتر از این سطح، سایت فروشگاهها یا شرکتهای بزرگتر و رسمیتر هستند که کالا و خدماتشون رو در سایتشون ارائه می دند. البته که اینها معمولا محل فیزیکی برای ارائه محصولاتشون هم دارند.
بلخره بالاترین سطح مربوط می شه به دانشگاهها، موسسات، شرکتها و هولدینگهای بسیار بزرگتر که کارهای متنوعی انجام می دند و در سطح ملی یا فراملی کار می کنند.البته که این تقسیم بندی یه تقسیم بندی کاملا اجمالیه و انواع سایتها می تونه خیلی متنوع تر و گسترده تر از این باشه. ولی من فکر می کنم برای هدف این گپ و گفت کافیه تا یه دید کلی نسبت به این موضوع پیدا کنیم.
لطفا نظر خودتون رو در مورد مطالب بالا در بخش دیدگاهها با ما به اشتراک بذارید. ممنون!
ادامه داره …