قانون 90-90-1 چیست و به چه کاری می‌آید؟

قانون 90-90-1 چیست؟ چقدر با این قانون آشنایی دارید؟ و بالاخره این قانون به چه کاری می‌آید؟ اغلب مردم به دنبال موفقیت هستند. موفقیت در کسب و کار، موفقیت در تحصیل، موفقیت در زندگی مشترک و …

در همین راستا صاحب‌نظران و نویسندگان کتاب‌های بسیار زیادی در مورد موضوع موفقیت و هدفگذاری نوشته‌اند. همچنین مدرسین، دوره‌های آموزشی زیادی هم در این مورد طراحی و تدوین کرده‌اند. ولی نکته قابل توجه این است که مفهوم موفقیت در نظر افراد مختلف کاملا متفاوت است. در واقع موفقیت یک مفهوم کیفی است و نمی‌توان آن را با معیارهای معمول کمی اندازه‌گیری کرد. مگر اینکه فردی که به دنبال موفقیت است، به طور شفاف مشخص کند که منظورش از موفقیت، رسیدن به چه چیز یا چه جایگاهی است. در این حالت می‌تواند هدف خود را به طور مشخص بیان کند و در جهت آن گام بردارد.

برنامه‌ریزی برای رسیدن به هدف

مرحله بعدی برنامه‌ریزی برای رسیدن به هدف است. در برنامه‌ریزی هم یکی از مهمترین عوامل زمانبندی است. شما باید مشخص کنید برای رسیدن به هدف به چه زمان وقت نیاز دارید و هر روز چقدر وقت می‌خواهید برای این منظور صرف کنید.

نکته مهمی هم که در زمینه زمان گذاشتن مطرح است، صرف زمان با تمرکز است. هرچه تمرکز شما برای انجام فعالیت‌های مرتبط با هدفتان بیشتر باشد، کار شما با کیفیت بیشتری صورت خواهد گرفت. در این شرایط وقت صرف شده را به بطالت نگذرانده‌اید و در نتیجه در زمان کوتاهتری به نتایج بزرگتری خواهید رسید. به همین دلیل مبحث مدیریت زمان هم در هدفگذاری و دستیابی به هدف اهمیت پیدا می‌کند.

بعد از اینکه مدیریت زمان برای دستیابی به هدف مطرح شد، بسیاری از صاحب‌نظران روش‌های مبتنی بر زمان را برای رسیدن به هدف ارائه نمودند. این روش‌ها که با عناوین تکنیک، اصل و قانون ارائه شدند، بسیار متنوع هستند. هریک از ارائه دهندگان این روش‌ها هم مدعی هستند که روش‌شان در عمل به خوبی جواب داده و توانسته زندگی‌شان را تغییر دهد و آنها را به هدف‌شان برساند.

قانون 90-90-1 یکی از این تکنیک‌هاست. این قانون را آقای «رابین شارما» نویسنده کتاب‌های پرفروش «راهبی که اتومبیل فراری‌اش را فروخت» و «باشگاه پنج صبحی‌ها» ابداع کرده است. آقای شارما می‌گوید که به کمک این قانون توانسته کسب و کار خود را راه انداخته و فروش شرکتش را به 5 برابر میزان فروش قبل برساند. همچنین اعتقاد دارد که این قانون می‌تواند در مورد هر فرد و شرکتی کارساز باشد و نتیجه بدهد.

قانون 90-90-1 چیست؟

این قانون بسیار ساده است و پیچیدگی خاصی ندارد. قانون 90-90-1 می‌گوید: «برای 90 روز آینده خود، 90 دقیقه از زمان هر روزتان را به مهم‌ترین کاری که مدنظرتان است اختصاص دهید.»

یعنی اگر یک کار مهم یا یک هدف مهم و مشخصی دارید و می‌خواهید برای رسیدن به آن برنامه‌ریزی کنید، روزی 90 دقیقه از 90 روز آینده‌تان را به آن اختصاص دهید. با این روش پس از 3 ماه می‌توانید شاهد نتیجه خارق‌العاده آن باشید. ولی همانطور که در سطرهای بالا گفتم، بشرط آنکه در بکارگیری آن تداوم و تعهد لازم را داشته باشید. شرطی که در مورد آن اغلب‌مان مشکل داریم و اغلب دچار تعلل می‌شویم.تمرکز و تعهد داشته باشید.

برای گرفتن نتیجه کامل از این تکنیک باید تمرکز کامل روی انجام آن داشته باشیم. به همین دلیل باید برای 90 روز دور هر کاری که تمرکز ما را کاهش می‌دهد خط بکشیم و صرفا به این کار مهم بپردازیم.

در روزهای اول ممکن است فکر کنید کارها آنگونه که شما انتظارش را داشتید پیش نمی‌رود. این موضوع کاملا طبیعی است. برای گرفتن نتیجه کامل و رسیدن به هدف مورد نظر باید 90 روز پیاپی ادامه دهید تا شاهد تغییرات شگفت‌انگیز باشید.

مزیت دیگر قانون 90-90-1

در طی انجام این تکنیک یک نتیجه بسیار مهم و ارزشمند هم حاصل خواهد شد. این تکنیک نه تنها در مورد رسیدن به هدف به شما کمک می‌کند، بلکه تغییرات مثبتی در رفتار شما ایجاد می‌کند. با انجام کامل و 90 روزه این تکنیک، تداوم و تعهد در انجام کارها برای شما به‌صورت یک عادت دائمی در‌می‌آید. این عادت مثبت در سایر کارها هم روی عملکرد شما موثر خواهد بود. بنابراین این تکنیک یک نتیجه مضاعف دارد و علاوه بر نتیجه اصلی که رسیدن به هدف است، در رشد و توسعه فردی افراد هم می‌تواند تاثیرگذار باشد.

عیب این تکنیک از نظر من!

من این تکنیک را هم مانند تکنیک‌ها و مطالب دیگری که در سایت ارائه می‌دهم، به‌طور عملی به‌کار گرفته و تجربه کرده‌ام. قانون 90-90-1 با همه مزیت‌هایی که دارد، یک عیب هم دارد و آن طولانی بودن 90 دقیقه برای هر نشست است. از آنجایی که اغلب کارها کامپیوتری است، 90 دقیقه نشستن پست کامپیوتر می‌تواند به بدن صدمه وارد کند. بنابراین لازم است حداقل در کارهایی که مثل کار با کامپیوتر نیاز به حرکت زیاد ندارد، 90 دقیقه به بازه‌های زمانی کوتاه‌تری تقسیم شود. شاید بهتر باشد این قانون را با تکنیک پومودورو که آن هم در ارتباط با زمانبندی انجام کارهاست، تلفیق کرد تا نتیجه بهتری گرفت.

قانون 1990 چیست و چه رابطه‌ای با قانون 90-90-1 دارد؟!

بعضی از افراد ممکن است به دلیل تشابه اسمی قانون 90-90-1 را با قانون 1990 اشتباه بگیرند. در صورتی که این دو قانون کاملا با هم متفاوت است. در مورد قانون 90-90-1 به تفصیل صحبت کردیم. ولی قانون 1990 چیست؟

قانون 1990 هم از سه بخش 90-9-1 تشکیل شده است. عدد 1 اشاره به 1% افراد جامعه دارد که در مورد کارهایی که باید انجام دهند ریسک بالایی دارند و اقدام می‌کنند. به این گروه «افراد پیشرو» یا «یک درصد‌ی‌ها» هم گفته می‌شود. عدد 9 مربوط به افراد با ریسک کمتر می‌شود. این افراد وقتی موفقیت‌های یک درصدی‌ها را می‌بینند، دست به اقدام می‌زنند. به همین دلیل این گروه از افراد به « گروه دنباله‌رو» معروف هستند. و بالاخره عدد 90 به گروهی از جامعه مربوط می‌شود که ریسک‌پذیری بسیار پایینی دارند و بیشتر تماشاگر هستند و اغلب هیچ اقدامی انجام نمی‌دهند.

می‌بینید که با وجودی که این دو قاون از نظر اسمی تشابه زیادی با هم دارند ولی از نظر مفهومی کاملا متفاوت از هم هستند. حالا شما بگویید در مورد قانون 1990 شما جزو کدام گروه هستند، «پیشرو»، «دنباله» رو یا «تماشاگر»؟

در مورد قانون 90-90-1 نظر شما چیست؟

آیا تاکنون از قانون 90-90-1 یا سایر قوانین و تکنیک‌های مشابه استفاده کرده‌اید؟ اگر جواب‌تان مثبت است، نظرتان در مورد کارآیی آن‌ها چیست؟ لطفا نظرتان را از طریق قسمت دیدگاه‌ها با ما به اشتراک بگذارید.