تکنیک طوفان فکری یا بارش فکری (brainstorming) را دکتر الکس آزبورن (Alex Faickney Osborn) در سال 1938 ابداع کرد. این تکنیک به اسامی مختلف مانند بارش افکار، طوفان فکری، توفان ذهنی و … نیز نامیده می‌شود. تکنیک بارش فکری یکی از معرف‌ترین تکنیک‌های خلاقیت است و به عنوان یک تکنیک گروهی می‌باشد.
در این تکنیک شرکت‌کنندگان طی جلسه‌ای در مورد یک مسئله یا مشکل به صورت گردشی ایده‌های فی‌البداهه خود را بیان می‌کنند. جلسه توسط یک سرپرست مدیریت می‌شود و یک نفر هم نظرات ارائه شده را روی تخته یادداشت می‌کند.
تکنیک طوفان فکری دارای دو مرحله مجزا است:
1. مرحله تولید ایده: هدف از این مرحله تولید تعداد زیادی ایده است که توسط شرکت کنندگان به نوبت ارائه می‌شود.
در مرحله تولید ایده قوانینی وجود دارد که باید توسط همه شرکت کنندگان رعایت شود. این قوانین عبارتند از:
. در این مرحله هیچ فکر و ایده‌ای نباید مورد قضاوت، ارزیابی و انتقاد قرار گیرد.
. هر چه ایده‌ها دور از ذهن، بکر و جسورانه باشند، بهتر است.
. در این مرحله تاکید روی کمیت ایده‌ها است. بنابراین هر چه تعداد ایده‌ها بیشتر باشد بهتر است.
. تا زمانی که افراد شرکت کننده ایده ارائه می‌دهند، جلسه بارش افکار ادامه پیدا می‌کند.
2. مرحله ارزیابی ایده: در این مرحله از تکنیک طوفان فکری، ایده‌ها مورد ارزیابی قرار می‌گیرند. برخی از ایده‌ها که اهمیت زیادی ندارند، حذف می‌شوند. همچنین تعدادی از آن‌ها با هم ترکیب می‌شوند و ایده‌های جدید و کامل‌تری را به‌وجود می‌آورند. در نهایت نیز ایده یا ایده‌های برتر انتخاب شده و مورد استفاده قرار می‌گیرند.
رسول امید Rasoul Omid
